تصورات ، ايده ها ، کانسپت ها ، و
سناريوهاي کاسپچوال در مجموع
زنجيره اي را مي سازند که مي تواند
يکي از مباني مهم در طراحي
معماري باشد. کانسپت ها عناصر
مختلف طراحي را در يک
کل منسجم گرد هم مي آورند
و معماران را قادر مي سازند که با هدايت
منابع و توانايي هاي خود آنها
را در طراحي جنبه هاي مهم يک
پروژه به کار گيرد. سنايورهاي
کاسپچوال خود مجموعه اي
از چند کانسپت قابل قبول هستند
که مي توانند براي تشريح و ارائه
نظرات بين معمار
با کارفرما و همچنين معمار
با خودش به کار گرفته شوند. شايستگي
و مناسب بودن يک کانسپت در عوامل
اساسي به شمار مي آيد.
بدون وجود پروسه در طراحي
نقد آن ممکن است به طور کلي پنج
کانسپت وجود دارد : مقايسه ( يا روابط عيني) – استعاره ( يا روابط انتزاعي) – جوهره ( يا جنبه هاي ذاتي) – برنامه اي ( يا پاسخ
عملکردي) – ايده آل (يا ارزش هاي خارجي)
مهم ترين نکته اي
که بايد بدانيم اين است که جستجو براي کانسپت هاي مناسب و به کارگيري
آنها در طراحي معماري همواره
به خلق معماري اي خوبي کمک خواهد کرد